امروز وسایل ارتباط جمعی (رادیو، تلویزیون و اینترنت) از مهمترین لوازم زندگی ما شده اند و بدون هیچ مانع و محدودیتی مرزهای جغرافیایی را در مینوردند و از مهمترین راههای کسب آگاهی و اطلاعات و از فراگیرترین، عمومیترین و توانمندترین منابع معرفتی بشر به شمار میروند.
این ابزارهای تبلیغی که با رشد فزایندهای در حال تعدد و تکثرند، برآن اند که با تهیه و پخش برنامههای متنوع و جذاب و بهره گیری از غرائض، احساسات و حتی فطریات انسانی در رقابتی شکننده، عرصه را بر فرهنگهای رقیب، تنگ کنند و با در اختیار گرفتن افکار مخاطبان و تغییر نگرش در آنان رفتارشان رانیز کنترل نمایند.
موضوع رسانههای نوین، عملکرد و آثار آنها را هر گونه که بررسی کنیم، بی شک موضوعی بسیار مهم است و ما باید به عنوان متولیان دین جامعه، موضع خود را روشن و حکم تعامل با آن را تبیین کنیم؛